رنگ آبی روشن
در سال۲۰۰، در گلاسکو، از رنگ آبی روشن در جاده‌ها استفاده شد و نتایج از کاهش جرم در این منطقه خبر می‌داد. این گزارشات توسط بسیاری از خبرگزاری‌ها درز پیدا کرد و در اکتبر سال ۲۰۰۹ ژاپن در راه آهن‌های خود از رنگ آبی روشن برای کاهش میزان تلاش برای خودکشی استفاده کرد؛ اگرچه تاثیر این تکنیک همچنان جای سوال دارد.

استفاده از رنگ در تزئینات
از گذشته‌های دور از رنگ برای ایجاد احساس گشادگی استفاده می‌شده است. گرچه چگونگی تاثیرپذیری خلقی-هیجانی، از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است.

مردم طیف‌های رنگ آبی را بیشتر ترجیح می‌دهند. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد افراد در دماهای متفاوت، رنگ‌های مشخصی را ترجیح می‌دهند. افرادی که احساس سرما می‌کنند، رنگ‌های گرم مانند زرد و قرمز می‌پوشند و افرادی که احساس گرما می‌کنند، رنگ‌های آبی و سبز را انتخاب می‌کنند.

مطالعات نشان داده‌اند که رنگ‌ها بر خلق و احساسات افراد تاثیر می‌گذارند؛ اما مشکلی که وجود دارد آن است که این مطالعات تعیین نمی‌کند کدام رنگ چه تاثیری بر کدام خلق و احساس خاص دارد.

به زبان دیگر، ارتباط بین رنگ و پاسخ‌های رفتاری وجود دارد اما در مورد چگونگی آن صحبتی نمی‌شود.

بعضی از تحقیقات نشان داده‌اند که وقتی زن‌ها لباس‌های گرم می‌پوشند، احساس خوشایندی دارند در حالی که مرد‌ها زمانی احساس خوشایندی را تجربه می‌کنند که لباس‌های سرد بپوشند.

تحقیقات کمی هم از ارتباط پیشینه‌های فرهنگی و تاثیرات قوی آن بر ترجیحات رنگی خبر می‌دهد. این تحقیقات نشان داده‌اند که مردم یک منطقه مانند یک شهر یا استان صرف نظر از قومیت، رنگ‌های مشابهی را ترجیح می‌دهند.

کودکان رنگ‌های زیادی را خوشایند و تسلی بخش می‌دانند در صورتی که بزرگسالان انعطاف کمتری دارند.

انتقاد
مشکل ذاتی در کنترل جرئیات تاثیر رنگ بر وجود آدمی به این معنا است که انتظارات ذهنی و انحرافات فرهنگی، نمی‌تواند حذف شود.

علاوه بر این، بسیاری از شواهد موجود روایی هستند (موضوع تاثیر آبی روشن) و یا بر پایه داده‌هایی استوارند که گیج کننده‌اند (همبستگی بین لباس و...).

رنگ درمانی نیز به عنوان یکی از متغییرهای درمانی بر اساس فرضیه‌هایی است که اثرات دارونما را از تاثیرات رنگ در سلامتی متمایز می‌کند.

اینچنین ادعاهای عمیق، موضوع شکاکیت قرار می‌گیرند و به عنوان یک علم کاذب کنار گذاشته می‌شوند.